Liesbeth Verboomen
Ik ben Liesbeth Verboomen.
Een naam waar ik vroeger niet goed raad mee wist. Ik heet graag Liesbeth. Maar wat met Verboomen? Waar staat die naam voor: Liesbeth Verboomen? Alsof die naam mij voortdurend riep. Iets dat ik te volbrengen had/heb. Een naam vol dromen en verlangens, veelbelovend. En tegelijk, heeft het veel tijd, moed, zelfreflectie en doorzettingsvermogen gevraagd om de waarden en missie die ik ermee verbond en intuïtief aanvoelde, te ontwikkelen en vorm te geven. Intussen voel ik mij steeds vaker de koningin te rijk, een vreugde die ik voel opborrelen. Mijn naam past mij intussen heel goed.
Samen met mijn 2 broers en 2 zussen, groeide ik op in Bierbeek, een zeer levendig dorp waar iedereen iedereen kende. Het buurtleven was actief en vrij. Je kon overal onaangekondigd binnenlopen. Moeders gingen zelden uitwerken en daardoor was er altijd aanwezigheid, een open deur. Ik vond het heerlijk om in al die huisgezinnen welkom te zijn en te kunnen observeren met dat typische, prachtige talent van een kind om niet te oordelen, wel veel aan te voelen. Terugkijkend ervaar ik dat als rijk, enig en vormend.
In de Bierbeekse velden hing er iets sacraals in de lucht. Nog steeds trouwens. Ik trok er als tiener alleen op uit om de talrijke veldwegen te bewandelen en dat doe ik nog steeds, al woon ik er niet meer. De wandelingen brachten en brengen mij troost, inkeer, overpeinzingen, vrij voelen, verbondenheid met de natuur én met het onnoembare dat nooit wijkt. Het landschap als een trouwe metgezel. Wat voor mij belangrijk geweest is, want het leven liep thuis niet van een leien dakje.
Het moederschap bracht nieuwe kleur en geur. Mijn drie kinderen, inmiddels volwassen, blijven mij verwonderen. Ik ben 10 jaar huismoeder geweest en ben nog steeds dankbaar om die keuze. Wat een voorrecht om deze drie prachtige mensen te mogen dragen en zien opgroeien, hun moeder te mogen zijn. Wat een avontuur.
Ze dagen mij uit, stellen dingen scherp, stimuleren mij, houden mij wakker. Ik was nooit geweest wie ik nu ben en niet de schrijver die ik ben, zonder hun pracht, diepgang en hun liefde.
Opmerkelijk in mijn leven, is de veelvoud van dingen die ik doe. Ik heb mij vaak afgevraagd waar dat in hemelsnaam naar toe kon leiden. Koken, recepten verzinnen, schrijven, het moederschap, mensen begeleiden, het continue verdiepen in persoonlijke groeiprocessen, mij leren verzoenen met mijn gevoeligheid, het mystieke dat mij fascineert, …
Het komt nu allemaal samen, door de creatie van dit boek. Recepten, gedichten, teksten, foto’s, muziek, schoonheid. Een boek gekenmerkt door veelzijdigheid zoals het leven zelf is. Speels en ernstig, aan de oppervlakte verwijlend en ook in de diepte vertoevend, feestelijk bruisend en ook meditatief stil, kwetsbaar en ferm.
Een boek vol liefde, waarin ook mijn kinderen, schoonkinderen, en ex-man hun aandeel hebben. Een mooie samenwerking.
Met dit boek komt er een nieuwe fase in het verwezenlijken van wat ik graag doe: mensen nabij zijn.
In nabijheid smaakt het leven goed!